Brisingr

tytuł:                           Brisingr
autor:                          Christopher Paolini
przeczytana:                27 czerwca 2014
tytuł oryginału:            "Brisingr. Inheritance, Book Trhee"
data wydania: pierw.:  2008
                      polsk.:  2008 Wydanie II
wydawnictwo:            MAG
tłumaczenie:               Paulina Braiter
liczba stron:                656
ISBN:                        978-83-7480-110-2
kategoria:                   fantastyka
moja ocena:               10/10
seria:                         Dziedzictwo tom 3/5

  "Ale najpierw, pomyślał, muszę wrócić do namiotu. Nie chciał ryzykować uszkodzenia książki, nosząc ją przy sobie.

                                                                     Mam własną książkę, pomyślał z radością."

OPIS

PRZYSIĘGA I HOŁDY...

PRÓBY WIERNOŚCI...

STARCIA WROGICH SIŁ...

  Eragon i jego smoczyca Saphira ledwie uszli z życiem z ogromnej bitwy z wojownikami Imperium na Płonących Równinach. Teraz muszą stawić czoło kolejnym niebezpieczeństwom - a także splątanej sieci obietnic i przysiąg, które mogą wymagać niewyobrażalnie wielkich ofiar!

  Czy mroczna ręka króla zdławi wszelki opór? To starcie może się stać dla Eragona śmiertelną pułapką...

"Nowy numer jeden wśród literatury dziecięcej".

- U.S. News & World Report

"Raz jeszcze wszystkie elementy fantastycznie układają się w zgrabną całość, a postaci dorastają, rozwijają się i pogłębiają".

- Booklist

"Czytelników, wypatrujących niecierpliwie następnego tomu sagi, z pewnością zachwyci ta barwna, dojrzała opowieść".

- Philadelphia Inquirer

"Jedna z najwspanialszych opowieści roku".

- The Observer (UK)

MOJA OPINIA

  Wspaniała książka. Pełna przygód i uczuć utrwala się głęboko w pamięci czytającego. Autor stworzył bohatera, który nie jest ucieleśnieniem ideału i legendarnego herosa, a tworem, który zbliżony jest do ówczesnego człowieka. Jego zachowania nie ukazują go jako nieomylnego i wszechpotężnego, lecz jako wytrwałego i tak jak każdy człowiek popełniającego błędy. To właśnie jest świetne w tej książce. Bo bardzo łatwo pisać o kimś ze stali, kogo nie ima się żaden miecz czy strzała, finezją natomiast jest to, co można przeczytać w książce o Eragonie. Błędy przeszłości kładą się cieniem na duszy głównego bohatera, nie ucieka on od nich. Stawia im czoło, biorąc na barki odpowiedzialność klątwy Elvy, obietnicy scalenia Isidar Mithrim i obrony wolnych od zgubnego działania Galbatorixa, Vardenów. Oprócz dobrego wykreowania głównego bohatera w książce znaleźć można również wątek miłosny, Rorana i Katriny, nieszczęśliwej miłości, Eragona i Aryi, i oczywiście wątek bitewny. W książce znaleźć można również Fatum, czy Przeznaczenie, które wypełnia się wraz z decyzjami podjętymi przez Eragona i Saphirę.

  Według mnie książka zasługuje za wysoką ocenę i jest godną polecenia.

FRAGMENTY

·         s.30 "Zamęt towarzyszy każdej wielkiej zmianie."

·     s.38 "Śmierć to część tego, kim jesteśmy. Prowadzi nas. Kształtuje. Doprowadza do obłędu. Czy możesz pozostać człowiekiem, skoro cię nie czeka?"

·         s.84 "...strzeż się: naciągnięty łuk może równie łatwo pęknąć i zranić łucznika, jak posłać w powietrze strzałę..."

·         s.108 "...niebezpieczeństwo to coś, na co musimy się zgodzić, jeśli w swej arogancji decydujemy się rozstrzygać o losach innych ludzi."

·       s.114 "Trudno powiedzieć, czy na widok człowieka, który stracił duży palec u nogi, powiesz: 'och, to kaleka', czy raczej: 'och, musiał być bardzo sprytny, silny bądź mieć szczęście, skoro uniknął gorszych obrażeń'."

·     s.116 "Jak powiedział poeta Earnë, narażanie się na ból dla dobra ludu i kraju, który kochasz, to najwspanialszy wyczyn, do jakiego jesteśmy zdolni."

·         s.147 "Tych, którzy czekają, zawsze dościga nieszczęście. Cała sztuka w tym, by odnaleźć radość w krótkich chwilach pomiędzy klęskami."

·         s.172 "Za każdym razem, gdy zabijamy, zabijamy część siebie."

·         s.178 "Potwory umysłu są znacznie gorsze niż te istniejące naprawdę. Strach, zwątpienie i nienawiść okaleczyły więcej osób niż jakiekolwiek zwierzęta."

·         s.182,183 "...prawdziwe cierpienie podczas wojny to nie odnoszone przez nas rany, lecz patrzenie jak cierpią nasi bliscy."

·      s.188,190 "Unosząc się w morzu czasu, samotny bóg wędruje od brzegu do dalekiego brzegu, przestrzegając praw gwiazd ponad nim.(...) Mistrz podstępów i zagadek, strażnik równowagi, ten o wielu twarzach, znajdujący życie w śmierci i nielękający się niczego; ten, który przechodzi przed drzwi."

·         s.204 "Dalsze rozważania o tym co złe mogłoby zatruć szczęście chwili obecnej..."

·         s.217 "Król nie pozostanie długo królem, jeśli nie pozna wartości milczenia."

·     s.217 "Ten bowiem, kto ma śmiałość określać, kto żyje, a kto umrze, nie służy już prawu, lecz je dyktuje."

·         s.233 "Życie bowiem jest pełne pytań bez odpowiedzi."

·         s.260 "Książki powinny trafiać tam, gdzie najbardziej je doceniają, nie tkwić nieczytane, zakurzone na zapomnianych półkach."

·         s.327 "Przysięgi to cena, jaką płacimy za zyskanie poparcia."

·      s.416 "Bogowie są kapryśni, jedyna nieśmiertelność, na jaką możemy liczyć, to ta zdobyta poprzez nasze czyny. Sława czy niesława, jedna i druga jest lepsza niż zapomnienie, gdy odejdziemy z tego świata."

·         s.443 "Człowiek, który broni czegoś większego niż on sam, może z łatwością zabić stu wrogów!"

·         s.468 "Świadomość, że jest się z kimś, kto kocha i rozumie każdą cząstkę istoty i kto nie porzuci w nawet najbardziej rozpaczliwych okolicznościach - to właśnie najcenniejsza bliskość, jakiej można zaznać."

·         s.527 "Jeśli chcesz być szczęśliwy, nie myśl o tym, co ma nadejść, ani o tym, nad czym nie masz kontroli, lecz jedynie o chwili obecnej i o tym, co sam umiesz zmienić."

·         s.530 "Słońce zawsze przemierza ścieżkę od horyzontu po horyzont, księżyc podąża w jego ślady, dni płyną, i tak też toczy się nasze życie. Choćbyś nie wiem jak próbował, nie unikniesz śmierci, nie uda się to nikomu."

·        s.548 "Płaczący człowiek jest w środku załamany. Nawet oczami nie widziałby dość jasno, by na cokolwiek mu się zdały."