tytuł: Mały Książę
autor: Antoine de Saint-Exupéry
posiadam od: 15 września 2013
przeczytana: 7 grudnia 2013
tytuł oryginału: „Le Petit Prince”
data wydania: pierw.: 1943
polsk.: 2010
wydawnictwo: ALGO
tłumaczenie: Ewa Łozińska-Małkiewicz
liczba stron: 80
ISBN: 978-83-89683-43-4
kategoria: literatura piękna, literatura dziecięca
moja ocena: 9/10
seria:
OPIS
To najpiękniejsza poetycka opowieść i poszukiwaniu przyjaźni, bliska sercu każdego czytelnika dzięki swej nieprzemijającej mądrości. Od 1943 roku jest wydawany w milionach egzemplarzy na całym świecie.
A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu...
MOJA OPINIA
Książka, która zyskała już swą zasłużoną sławę, jest źródłem wielu zgrabnych porównań i życiowych mądrości. Wszystko to, co w życiu prawdziwie ważne, znajduje się w rozwikłaniu symboli i metafor książki, która liczy zaledwie 80 stron. Bo w życiu najważniejsza jest prostota i piękno połączone z trzeźwym rozumem.
Za każdym razem, gdy czytam tą książkę interpretuję ją inaczej, gdyż znajduje się w innym miejscu mego życia. To jest szczyt finezji, aby napisać takie dzieło, które zarówno dla dzieci, młodzieży i dorosłych będzie niosło inne przesłanie, lecz jednako ważne.
Za każdym razem, gdy czytam tą książkę interpretuję ją inaczej, gdyż znajduje się w innym miejscu mego życia. To jest szczyt finezji, aby napisać takie dzieło, które zarówno dla dzieci, młodzieży i dorosłych będzie niosło inne przesłanie, lecz jednako ważne.
FRAGMENTY
·
s.5 „Wszyscy dorośli byli najpierw dziećmi.
(Acz niewielu
o tym pamięta).”
·
s.23 „- Wiesz…
kiedy przepełnia cię smutek, zachód słońca jest tak piękny.”
·
s.25 „- Jeśli
ukochasz kwiat, który istnieje w jedynym egzemplarzu pośród milionów gwiazd, to
patrząc na niego czujesz się szczęśliwy. Mówisz sobie: ‘Mój kwiat jest gdzieś
tam…’”
·
s.25 „Świat
łez jest tak bardzo tajemniczy.”
· s.34 „O
wiele trudniej jest osądzić samego siebie niż kogoś innego. Jeśli zdołasz
prawidłowo się ocenić, oznaczać to będzie, że jesteś prawdziwym mędrcem.”
· s.37 „- Co
tu robisz? – zapytał Pijaka, którego zastał siedzącego przed baterią pustych i
baterią pełnych butelek.
- Piję – odparł Pijak ponurym tonem.
- Dlaczego pijesz? – spytał go Mały Książę.
- Żeby zapomnieć – odrzekł Pijak.
- Żeby zapomnieć co? – zaniepokoił się Mały Książę,
któremu zrobiło się go żal.
- Żeby zapomnieć, że mi wstyd – przyznał się Pijak,
schylając głowę.
- Wstyd z jakiego powodu? – chciał wiedzieć Mały
Książę, gdyż pragnął mu pomóc.
- Wstyd, że piję! – zakończył rozmowę Pijak i
definitywnie pogrążył się w milczeniu.”
·
s.51 „Wśród
ludzi jest też samotnie.”
·
s.57,58 „Język
to źródło nieporozumień.”
·
s.60 „Oto
mój sekret. Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze
skrywa się przed wzrokiem.”
·
s.61 „Człowiek
nigdy nie jest zadowolony z miejsca swego pobytu.”
·
s.68 „Kiedy
pozwalasz się oswoić, musisz liczyć się ze łzami.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Witam :)
Będzie mi miło, gdy odwiedzając tę stronę, zostawisz po sobie ślad w postaci komentarza.
Pozdrawiam,
Crystal