Hannibal: po drugiej stronie maski - Thomas Harris

tytuł:                           Hannibal: po drugiej stronie maski
autor:                          Thomas Harris
posiadam od:              28 marca 2013
przeczytana:               31 marca 2013
tytuł oryginału:           „Hannibal Rising”
data wydania: pierw.: 2005,2006
                      polsk.: wydanie 2, 2011
wydawnictwo:           Amber
tłumaczenie:               Jan Kraśko
liczba stron:               335
ISBN:                       978-83-241-3928-6
kategoria:                  thriller/sensacja/kryminał
moja ocena:              9/10
seria:                         Bestsellery do kieszeni
                                 Hannibal Lecter tom 4/4

OPIS

  Hannibal Lecter to najbardziej przerażająca i intrygująca postać we współczesnej literaturze. Geniusz zbrodni i niewyobrażalnego, wyrafinowanego zła.

  Teraz wreszcie ujawnia, dlaczego jest tym, kim jest…

  „Milczenie owiec”, „Czerwony smok” i „Hannibal” wykreowały jedną z najbardziej przerażających osobowości w literaturze, ale pozostawiły bez odpowiedzi pytanie: dlaczego…

  „Hannibal po drugiej stronie maski” odsłania początki i przyczyny zła.

MOJA OPINIA

  Dzieciństwo to okres, który z życiu każdego człowieka kształtuje osobowość. Pozostawia niezatarte wspomnienia, do których wraca się lub wymazuje, jak w kiepskim scenariuszu. Szczęśliwe czyni człowieka szczęśliwego; tragiczne – wybitnego. „Hannibal: po drugiej stronie maski” to przypomnienie, powód i tragedia słynnego seryjnego mordercy Hannibala Lectera.

  Ludzie mówią, że serce dziecka może przyjąć czterdzieści dziewięć ciosów zanim wyrządzone krzywdy staną się nieodwracalne. Ile jest wstanie znieść serce młodego mężczyzny, geniusza, Hannibala Lectera?

  Książka pokazuje, że LOS to kapryśna dama, która kolaboruje ze zdradzieckim PRZYPADKIEM.

FRAGMENTY

·   s.7 część I

Oto rzecz pierwsza,

Którą zrozumiałem:

Czas jest echem topora

Nad leśnym ostępem.

  Philip Larkin

·   s.14 niemiecka piosenka:

Ein Mannlein steht im Walde ganz still und stumm,

Es hat von lauter Purpur ein Mantelein um,

Sagt, wer mag das Mannlein sein

Das da steht im Walde allein

Mit dem purporroten Mantelein…

Mały ludzik stoi w lesie całkiem sam,

Purpurowy płaszczyk pokazuje nam.

Zgadnijcie, kim jest leśny ludzik,

Co cicho w lesie stoi sam.

Purpurowy płaszczyk nie podpowie wam.

·   s.169 część II

Gdy powiedziałem, że to Miłosierdzie stoi,

Gdzie granica lasu kąpie się w zieleni,

Myślałem o łagodnej bestii o ostrych pazurach

I skrwawionych, śmierć szybką zadających

szczękach.

  Lawrence Spingarn

·   s.319 słowa Murasaki Shikibu:

Wzburzone wody

Szybko zamarzają.

Pod czystym niebem

Światło księżyca i cień

Przypływają i odpływają.

      odpowiedź księcia Genji:

Wspomnienia długiej miłości

Zbierają się niczym lotny śnieg.

Wzruszają jak mandarynki,

Które skrzydło w skrzydło

Płyną obok siebie pogrążone we śnie.

·   s.321 „W jego sercu zagościła długa zima. Sypiał dobrze. Ludzie miewają gości we snach, lecz jego nie odwiedzał nikt.”

·   s.323 część III

Ze złości zaraz oddałbym cię czartu.

Gdybym był tylko czym innym, nie czartem!

  Goethe „Faust” przeł. Józef Paszkowski 

ZACZERPNIĘTE Z KSIĄŻKI – Hannibal: po drugiej stronie maski

ZACZERPNIĘTE Z KSIĄŻKI – Hannibal: po drugiej stronie maski